Yapma Cennetler

“Şarap herkesin bildiği birşey, herkesin sevgilisi. Gerçek bir filozof hekim ortaya çıkarsa -ki, bu pek görülen birşey değildir- şarap üstüne güçlü bir inceleme; şarap ile insanın iki terimini oluşturduğu, iki yönlü bir ruhbilim incelemesi yazabilir. Kimi içkilerin nasıl ve niçin düşünen insanın kişiliğini aşırı ölçüde artırma ve adeta bir üçüncü kişilik yaratma gücünü taşıdıklarını; şarapla doğal insanın, hayvansal tanrı ile bitkisel tanrının, Kutsal Üçlü’de baba ve Oğul rollerini oynadıkları gizemli işlemi açıklar; çünkü onlar gene kendilerinden kaynaklanan, üstün insandan ibaret olan, Kutsal Ruh’u yaratırlar.

Şarap ve insan, bende durmadan dövüşen ve durmadan barışan iki dost pehlivan izlenimini uyandırıyor. Yenilen her zaman yeneni kucaklıyor.”

İfadeler çok kuvvetli, anlatım etkileyici…çevirisi de fena değil. 1860’da yayınlanmış bir kitap.

Bir derin, bir karanlık birlik içinde,
Aydınlık kadar sonsuz, gece kadar geniş,
Uzaktan söyleşen uzun yankılar gibi,
Renkler, sesler, kokular karışır birbirine.

Kokular vardır çocuk tenlerinden taze;
Obua sesinden tatlı, çayır gibi yeşil;
Kokular da vardır azgın, zengin, gürül gürül.

İnsana sonsuz şeylerin tadını veren,
Misk, amber, aselbent, buhur gibi kokular,
Duyuları, düşünceyi alıp götüren.