Yitik Ülke

15 Yorum

6 Ekim 2013

“Rastlantıların bilimselliğine inanırım. Yitik Ülke benim kurduğum en büyük hayallerden biriydi ve bugün bir yayınevine dönüşüp kitaplar yayımlamak, dünyaya “biz de varız” diyebilmek cidden hoş bir duygu… 90’lar pek çok şeyi aldı benden ve pek çok şeyi de hediye etti… Yaşadığım herşeyden bir ders çıkarttım. Kitaplar ve gelişkin hayal gücüm olmasa, bugün ben de olmazdım diyebilirim. Düşlerimiz yoksa yaşamamızın ne anlamı var ki?”

Yukarıdaki satırlar Yitik Ülke Yayınları’nın “90’lar Kitabı”ndan Kadir Aydemir’in hikayesinden bir alıntı. Kadir ile ilk defa geçtiğimiz kış aylarında görüşmüştük benim kitapla ilgili olarak. Kadir buluşmaya elinde birkaç kitapla geldi, bunlardan biri de “90’lar Kitabı”ydı. Ben o gün kitaplara, edebiyata tutkun, hayallerinin peşinden giden biri ile tanıştım. Eve geldiğimde Kadir’in verdiği kitapları inceledim. “90’lar Kitabı”nın ilk hikayesindeki Kadir’in yukarıdaki satırları beni çok etkiledi. 111 yazarın bir araya gelip 90’larda yaşadıklarını, hayallerini, kayıplarını, 80’lerden bugüne yaşadıkları değişimi anlattıkları, her sayfasında kendinizi bulduğunuz bu kitap Yitik Ülke’nin en değerli projelerinden biri.

Bir de sevgili editörüm Zerrin var tabii, beni ben olarak tanıyabilen, kitapla ilgili olarak verdiği bütün önerilerde bana artı değer katan, ağzından çıkan her kelimeye dikkat kesildiğim, hiçbir ayrıntıyı atlamayan bir diğer edebiyat insanı… Zerrin ile kısa sürede çok şey paylaştık. Herşeyden önemlisi Zerrin beni bütün çıplaklığımla görebildi. Böylesine işinin ehli bir editörle çalışmak büyük keyifti benim için. Çok şanslıymışım. Yitik Ülke, içindeki insanlarıyla birlikte ben de çok özel bir yere sahip oldu.

Ve bu cumartesi buluştuğumuzda Kadir yine kitaplarla geldi, her zaman olduğu gibi sırt çantası yüklü. Bu defa çantadan benim kitabım çıktı. İlk defa dokundum, kokladım kitabımı. Ağlamakla gülmek arası bir hisle ilk sayfasına tarih, saat ve birkaç cümle karaladım. Tarifi zor bir duygu. Fakat şu bir gerçek var ki, her kitabın bir kaderi var. Benimki de yolunu Yitik Ülke ile buldu. Dilerim ki okuyacak olanların kalplerine sevgi ve umut eksin. Hadi az kaldı, çok yakında raflarda.